Türk mûsikîsi, notayı olduğu gibi icrâdan ibâret bir sanat değildir. Yazılı arşiv oluşturmak üzere eserler için yazılan nota nüshaları, eserin icrasında yalnızca hatırlatıcı vazifesi görmektedir, görmelidir. Türk mûsikîsi âsârının icrâsında, mûsikîmizin temel icra düzeyini ifade eden "üslûp" ve sanatçının üslûp temelinde özgün icrâsını ifâde eden "tavır" kazanma süreçleri gereği, icrâcı mütemâdiyen eserlere hocasının  ve takip ettiği icrâcıların örnekleminde zaman içerisinde uygulamalarla geliştirdiği üzere özgün yorumlar getirir. 
Bu çalışmada biz eserin yorumlanmasına ilişkin bütün teknik kullanımları "Yorum unsurları" başlığı altında inceledik (Bkz Gönül, 2024). İcrâda kullanılan yorum unsurlarının usta icrâcıların takip edilmesi ile ancak abartısız, eseri başkalaştırmayan ve ölçülü bir şekilde uygulanabileceğini vurgulamaya ve bu doğrultuda - yeni icrâcıların Türk mûsikîsi yorum unsurlarına hâkim olan hocalar önderliğinde meşk sistemiyle yetişmeleri gerçeğinden hareketle- fem-i muhsîn icrâcılar ışığında örnekler sunmaya çalıştık. 
Meşk usûlüyle yetişen Bekir Sıdkı Sezgin ve Meral Uğurlu, Türk mûsikîsi ses icrâ üslûbuna hâkimiyetleri ve kendilerine özgü tavırları ile Türk mûsikîsinde ekol olmuş sanatkârlardır.
Bu vesile ile Bekir Sıdkı Sezgin ve Meral Uğurlu'nun Nevâ Kâr icrâsını notaya alarak, icrâlarında tatbik ettikleri yorum unsurlarını tahlil etmeye çalışarak hazırladığımız kitabımızı, Türk mûsikîsi ses icrâsı alanında çalışan nev-niyâz talebelerimizin eğitim-öğretim süreçlerine katkı sunması umudu ile muhibbânın ilgisine sunarız.