Türkiye’nin Almanya’ya iş gücü göçü genel olarak üç dönem halinde değerlendirilmektedir. Bunlar; 1960 yılı başından 1970’e kadar işçi alımı, 1970’ten sonrası dönemi işçi alımının durdurulması ve aile birleşimi ve sonrasında da Türklerin artık kalıcı hale gelmesi. Dolayısıyla Türk kökenli yerleşik nüfus artık Almanya’nın ayrılmaz bir parçası haline gelmiştir. 1961 yılında başlayan misafir işçi olarak Almanya’ya gelen birinci neslin Alman toplumuna uyumuyla ilgili belirli çalışmalar yapılmış olsa da orada doğmuş ve büyümüş dördüncü kuşak genç bireylerin yaşantıları, alışkanlıkları, sorunları ve beklentileriyle ilgili araştırmalar görece sınırlı kalmıştır. Bu çalışma Almanya’da yaşayan 15-30 yaş arası Türk gençlerinin sosyal yaşam ve iletişim becerilerinin yanı sıra boş zaman alışkanlıklarını, kitle iletişim araçlarını kullanma alışkanlıklarını, tüketim alışkanlıklarını, yaşam memnuniyeti ve gelecekten beklentilerini ortaya koymayı amaçlamaktadır.